20 jaar Audi TT: het woord aan de fans
Audi Magazine
Zij die ermee rijden, kunnen er het best over praten. Om de 20e verjaardag van de Audi TT te vieren geven we het woord aan zij die de legende doen verder leven. Zij die koste wat het kost een Audi TT willen hebben.
Elk verhaal is verschillend, maar al deze vertellers hebben iets gemeen: de droom, de emotie, de trots en vooral het gevoel deel uit te maken van een gemeenschap. Ontdek de getuigenissen van deze enthousiastelingen, voor wie de Audi TT veel meer is dan een auto.
Eddy Verhaegen :
Een jongensdroom die waar werd.
11 jaar al ben ik de trotse eigenaar van mijn Audi TT en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Ik droomde al jaren van een eigen sportwagen tot ik in 2007 een Audi TT op de kop kon tikken. Vandaag heeft hij al bijna 170.000 kilometer op de teller staan. We zijn er overal mee geweest, mijn vrouw en ik: de Romantikstrasse in Duitsland, Zuidwest-Engeland, de Grand Tour van Zwitserland, de Noorse Fjorden, de Dolomieten ... Als lid van de Belgian Audi Club heb ik de 24 uur van de Nürburgring van dichtbij gevolgd en ik heb zelf kunnen racen op het circuit van Zolder. Bij mijn Audi verdeler kruip ik wel eens achter het stuur van een nieuwe TT. Prachtig digitaal dashboard, uitstekende kuipzetels, veel pk ... maar toch zou ik mijn 'platgeslagen Kever' - zoals Jeremy Clarkson van Top Gear hem noemt - voor geen goud willen ruilen.
Jelle Rogge :
Ik was op slag verliefd
Het was liefde op het eerste gezicht toen ik mijn eerste Audi TT kocht in 2011: een 2.0 tfsi, handgeschakeld en voorwielaangedreven. En ook bij de voorstelling van de RS-versie van het nieuwste model eind 2016, was ik volledig van de kaart. 400 pk, een acceleratie van 0 tot 100 km per uur in 3,7 seconden, de afwerking … Ik kon mijn ogen niet geloven. Na mijn eerste rit van de Audi verdeler naar huis wist ik al dat deze auto zijn investering dubbel en dik waard was.
Wat de TT zo speciaal maakt? Dat is zonder twijfel zijn toegankelijkheid. Zelfs de zwaarste TT is makkelijk te besturen. Zonder al te veel moeite neem je snelheid, bochten nemen is kinderspel, in alle weersomstandigheden. Tegelijk kan je ook relaxen achter het stuur, in comfort-modus. Zo verandert je luid brullende sportwagen in een oogwenk naar een stille, brave auto. Maar het liefst van al zou ik hem toch eens goed laten ronken tijdens een trackday op Spa-Francorchamps. Dat circuit staat nog op mijn bucketlist.
Julien Defays :
Onvoorwaardelijke trouw.
Ik rijd al 16 jaar met mijn Audi TT Roadster. Sinds 14 augustus 2002: het zit nog fris in mijn geheugen. Toen ik nog werkte, moest ik vaak de baan op en ik ging altijd met de TT. Na bijna 260 000 km heeft hij me nog nooit in de steek gelaten. Geen enkel probleem heb ik er mee gehad, alleen wat onderhoudskosten. Onvoorwaardelijke trouw kun je dat noemen. Zijn grootste troef? Hij heeft maar twee plaatsen, dus geen plaats voor een extra schoonmoeder ... (Lacht.) Ik hoop nog veel mooie jaren rond te rijden met mijn Audi TT.
Kévin Genon :
Hechte gemeenschap
Op 2 juni 2017, toen ik van de Audi verdeler wegreed in mijn nieuwe Nanogrijze Audi TT Coupé, wist ik dat ik de juiste keuze had gemaakt. Deze auto is zo speciaal voor mij dat ik hem K9 gedoopt heb, een verwijzing naar mijn naam en mijn voornaam (de 9 verwijst naar de letter g). Ik heb ook een Instagram-account gemaakt, waarop veel fans van dit model reageren. Tijdens een zakenreis ontmoette ik zelfs de directeur van een Audi verdeler in Texas, die fan was van mijn Instagram-pagina. Wij hebben gepraat over de verschillen tussen de Amerikaanse en Europese modellen. Echt interessant. De Audi TT is voor mij de perfecte combinatie van sportiviteit, comfort en technologie. Mijn enigste spijt is dat ik er te weinig mee rondrijd.
Dirk Mangelschots :
TT werkt verslavend.
Audi TT is voor mij een verslaving die startte in 2000. Het TT-avontuur begon met een Demin blue TT van 180 pk. In 2006 stapte ik over op een Mythos black MK2 cabriolet van 200 pk. Omdat we het iets ruimer wilden, kozen we in 2008 voor een Ibis white MK2 coupé. Na een ongeval waagden we even een zijsprong naar een Peugeot RCZ: een toffe wagen, maar net niet die beleving van de TT. In 2016 stapten we trouw terug over naar een Daytona grey MK3 in diesel uitvoering en s-line trim. En in 2017 ruilde ik mijn grijze in voor de Vegas yellow MK3 TTS: een echte circuitwagen. Je ziet het: ik heb al veel plezier beleefd aan al deze bolides. Ik kijk nu al uit naar de MK4 ... van een verslaving gesproken.
Ken Van Hamme :
Een wagen met pit.
Waarom ik voor een TTS koos? Het is een mini supercar, perfect voor dagelijks gebruik. Ok, ik reed wel al eens een pacecar sessie op het circuit van Zolder tijdens de meet & greet van Audi Lovers Belgium. En met 9duustpk, een autoclub voor +300 pk-wagens bezoek ik af en toe een cars & coffee event. Maar met mijn Audi TTS is elke rit een avontuur. Ik hou van zijn geluid bij het indrukken van de startknop, wat mijn buren wellicht minder appreciëren. Behalve de demping zet ik alle drive-select instellingen op dynamisch. Dat klinkt voor mij als muziek in de oren. En zo kan ik aan de stoplichten ook genieten van het volle vermogen van mijn TTS. Verder is het natuurlijk een echte beauty met een heel sexy uiterlijk: de lijnen, de LED-dagrijlichten, het Audi logo op de motorkap, de spoiler, de S-sportzetels. Ik ben helemaal verkocht ...
Patrick Schmit :
Instant liefde.
Ik had het geluk om twee Audi TT's in mijn leven te hebben. Een 1800 in 2012 en daarna een TTS sinds 2016. Ik werd verleid tijdens mijn eerste proefrit, met dank aan mijn vrienden. Zijn wegligging, zijn power, zijn schoonheid, zijn afwerking zijn voor mij de grootste troeven. Het is de wagen die ik altijd al wou hebben. Ik heb in Duitsland ooit eens zijn capaciteit willen testen. Ik versnelde tot 265 km per uur. Wat een plezier om met deze wagen te rijden! Ik hoop er ooit nog eens het circuit van Spa Francorchamps mee te doen.
Thomas Biefnot :
Nieuwe vriendschappen.
Het hebben van een Audi TT was voor mij een jongensdroom. Ik herinner me nog dat, toen ik kind was, Coca-Cola een wedstrijd organiseerde waarmee je een prachtige Audi TT Roadster kon winnen. En je zag diezelfde wagen op elke advertentie opduiken. Jaren later had ik eindelijk de mijne, mijn MK1. Nu, 6 jaar later, heb ik hem nog steeds. Dankzij mijn TT heb ik de Audi Fanclub 'ONLY TT FR-BE' opgericht, voor Audi fans van alle generaties. Op die manier heb ik nieuwe vrienden leren kennen en na elke meeting hield ik er prachtige herinneringen aan over.
Ketty Pouleur :
Mijn grootste trots.
Ik ben altijd verliefd geweest op Audi. Ik had een Audi A3, maar ik was op zoek naar een krachtigere motor. En op een dag, in 2017, zag ik dat er een Audi TT te koop was in een garage vlakbij. Ik kon eindelijk mijn droom realiseren om er zelf een te hebben. Ik zal nooit de dag vergeten dat ik mijn TT ging halen: klamme handen, hartkloppingen, tranen in mijn ogen ... ik krijg er nog steeds kippenvel van! Het is een auto die zo mooi, sportief en krachtig is. Ik zou zelfs zeggen 'sexy'! Ik zorg er zo goed mogelijk voor. Het kost me vier uur om hem volledig te wassen. Maar ik ben altijd onder de indruk van het resultaat. En erg trots. Als ik hem zie, knijp ik af en toe in mijn wang en zeg ik tegen mezelf: "Hé, dit is MIJN auto!"
Wim Flebus :
Tijdloos zonder compromissen.
Mijn TT-avontuur begon in 1999. Ik had de voorstelling van de conceptcar gezien op de IAA in Frankfurt. En toen de TT werd geproduceerd, was die bijna identiek aan de showcar. Vandaag, bijna 20 jaar later, is de TT nog altijd even knap. Tijdloos zelfs: je ziet niet aan het model dat hij 20 jaar oud is. Dus ja, op het moment dat hij in productie ging, dacht ik: you only live once. En ik schafte me mijn eerste TT aan. Zijn opvolger kocht ik in 2002. Uiterlijk bijna identiek, maar dan met andere velgen én quattro-aandrijving. De grip met deze wagen is fenomenaal. Hij plakt op de weg, zelfs op een nat wegdek. Met deze wagen rij je nog zelf, je wordt niet gereden ...
In 2000 richtte ik de samen met 2 andere eigenaars de TT Owner's Club op. We organiseerden TT meetings en bezochten de 24 uur van Zolder. Op één van de rondritten kwamen bijna 40 TT's af. We reden door de Kempen en de Vlaamse Ardennen over de Koppenberg, de Kwaremont ... Vandaag de dag kan ik er simpelweg van genieten om met één van mijn kinderen rond te rijden. Ook zij zijn fan. Maar of ze binnen een paar jaar zelf achter het stuur kruipen ... Dat valt nog te bezien. (lacht)
